نه به تنبلی !!!
تنبلی چیزی نیست مگر ایجاد عادت استراحت کردن قبل از اینکه خسته شوید “جولز رنارد”
به نظر شما تنبل بودن به چه معناست؟ عدم علاقه به انجام کاری؟ اینکه دلتان نخواهد کار سخت انجام دهید و فرار از تلاش؟ یا ثابت و بدون حرکت مانند یک مجسمه ماندن؟
به احتمال قوی همه شما هم چنین احساساتی را در برهه ای از زندگی تان تجربه کرده اید؛ من هم همین طور. می دانیم که باید کاری انجام دهیم اما تا جایی که می توانیم از انجامش طفره می رویم و آن را به فردا موکول می کنیم. حال دلیل این کار دو چیز می تواند باشد: یا این کار خیلی سخت است یا اینکه خارج و ورای منطقه امن ماست.
برندون گیل می گوید بیش از ۲۰% از افراد از تنبلی یا عادت بد این دست و آن دست کردن رنج می برند. به علاوه، یک نفر از هر ۵ نفر آن قدر انجام کار را به تعویق می اندازد تا شاهد تاثیرات منفی آن بر کار یا روابطش باشد. تنبلی، به طور قطع ما را از دستیابی به یک چیز باز می دارد؛ همان چیزی که بیش از همه خواهان آنیم: جاه طلبی و امید و رویاهایمان.
شاید دوست داشته باشیم شغل رویایی مان را پیدا کنیم یا کسب و کار جانبی مان را راه بیندازیم؛ شاید هم بخواهیم یک مهارت جدید برای کارمان بیاموزیم. ما اصولا وقتی اوضاع باب میلمان پیش نمی رود، زندگی یا شرایط فعلی مان را مقصر می شماریم. اما صادق باشید؛ دلیل اصلی این امر، شرایط و اتفاقات بیرونی نیست؛ این ما هستیم که بسیاری از موضوعات را کنترل می کنیم و تغییر می دهیم.
قدم اول را محکم بردارید:
کار را از هر نقطه ای که برای تان راحت تر است، آغاز کنید؛ زیرا همین که قدم اول را بردارید نیمی از راه را پیش رفته اید. پس چند قدم دیگر به جلو بردارید. وقتی درگیر کار شدید دیگر برای تان سخت است که آن را نیمه کاره رها کنید.
محدودیت زمانی تعیین کنید:
برای انجام کارهای مهم خود، یک ضرب الاجل زمانی تعیین کنید و با تمام وجود به آن متعهد باشید. همچنین شما باید چشم اندازهای بزرگ اما اهداف کوچک داشته باشید. اهداف بزرگ وقتی محقق می شوند که به مجموعه ای منسجم از اهداف کوچک تبدیل شوند.
برای خودتان پاداش تعیین کنید:
پس از انجام هر بخشی از کار، به خودتان پاداش کوچکی بدهید. در خور ذکر است که باید حتما به قول یا پاداشی که برای خودتان در نظر گرفته اید، عمل کنید زیرا به این شکل مکانیسم لذت و پاداش در هنگام انجام کارها در ذهن شما فعال می شود.
تقسیم اهداف به کارها و وظایف کوچک:
دلیل اصلی اینکه مغزتان میل به تنبلی را در شما ایجاد می کنید این است که هدف و مقصدتان، بسیار بسیار بزرگ است؛ حتی نگاه کردن به آن ما را می ترساند؛ نمی دانیم از کجا باید شروع کنیم و اینکه اصلا چه وقتی می توانیم آن را به واقعیت بدل کنیم.
پس به جای اینکه به این کوه بلند نگاه کنیم، باید سعی کنیم آن را به تپه های کوچک تری تقسیم کنیم. اگر می خواهید وزنتان را کاهش دهید، به جای اینکه روی هدف اصلی تان متمرکز شوید، که همان کم کردن ۱۰ کیلو از وزنتان است، سعی کنید برنامه ای ترتیب دهید تا بتوانید هر روز یک مایل پیاده روی کنید. اصلا نگران چک کردن هر روزه وزنتان نباشید و خواهید دید که پس از مدتی، به آن هدف نزدیک شده اید. تنها کاری که باید بکنید این است که به این هدف کوچک بچسبید. در نهایت، با گذشت زمان کافی، هدف نهایی تان را هم محقق می کنید. با تقسیم هدف کلی تان، دیگر از شروع کار نمی ترسید؛ ضمن اینکه سر و کار داشتن با اهداف کوچک تر، به مراتب آسان تر است.
افکار منفی را دور کنید:
افکار مثبت غیر واقع بینانه و داشتن انتظارات بیش از حد از خود، نیز مانند افکار منفی می تواند تنبلی را تشدید کند. برنامه روزانه تان را خیلی شلوغ نکنید. فهرست کارهایی را که باید انجام دهید بیش از ظرفیت جسمی خود در نظر نگیرید.
کار را با موفقیت تمام کنید:
کاری را که شروع کرده اید باید تمام کنید. با این حال و اگر خسته هستید استراحتی کوتاه داشته باشید اما کار را متوقف نکنید. هیچ چیز خسته کننده تر از ناتمام گذاشتن کارها نیست اما وقتی کاری را با موفقیت به پایان می رسانید موجی از انرژی و اعتماد به نفس، یک باره به سوی شما باز می گردد.حتی اگر موفق به اتمام کار با راندمان مطلوب خود نشدید ناامید نشوید و حتما نکات مثبت تا اتمام اولیه را در گوشه ای یادداشت کنید تا انگیزه ای برای شروع مجدد داشته باشید.
خودتان را مجبور نکنید:
به جای استفاده از واژه «باید» برای انجام کارها، سعی کنید مزایای ملموس و منطقی آن کار را در ذهن خود برجسته کنید. ذهن ناخودآگاه شما از حس تحکم و اجبار بیزار است.
هیچ کاری نکنید:
اگر هیچ یک از روش های غلبه بر تنبلی روی شما جواب نمی دهد این روش را نیز می توانید امتحان کنید. بر روی یک صندلی بنشینید و برای مدتی سعی کنید هیچ کاری انجام ندهید و حتی فکر هم نکنید. به زودی خواهید دید که نمی توانید این همه انفعال را حتی برای نیم ساعت تحمل کنید در نتیجه ناخودآگاه بلند می شوید تا کاری انجام دهید.
در انجام کار متعهد باشید:
به هیچ وجه به کارهای غیرضروری نپردازید. این جا تنها جایی است که کمی تنبلی در آن مفید است. البته به شرطی که برای انجام آن، تاریخ مشخصی را در آینده مشخص کنید و به آن تاریخ متعهد باشید. جالب است بدانید که انجام کارها هنگامی که حس خوبی دارید بسیار راحت است اما شما نمی توانید برای انجام کارهای ضروری همیشه به حس و حال تان تکیه کنید. کارهای مهم را انجام دهید حتی وقتی حس خوبی ندارید.
به لذت پایان کار فکر کنید:
وقتی قصد انجام کاری را دارید ولی مدام آن را به تعویق می اندازید دائم درباره آن احساس گناه می کنید اما وقتی کاری را که می توانید تا ۲ ماه دیگر انجام دهید همین حالا به انجام رسانید، ذهن تان در این ۲ ماه آسوده تر می شود. هرگاه ذهن شما تمایل به تسلیم در برابر لذت های زودگذر و کوچک ناشی از توقف انجام فعالیت را داشت، لذت های عمیق حاصل از پایان یافتن کار را در ذهن خود برجسته و با جزئیات کامل آن را مرور کنید.
تنبلی را فراموش کنید:
پیش از اقدام به هر کاری، باید برچسب هایی را که احتمالا تاکنون به خودتان درباره اهمال کاری تان می زدید فراموش کنید. به جای این که انتظار داشته باشید حس تنبلی هیچ گاه به سراغ تان نیاید، بکوشید این حس را مدیریت و بیشتر اوقات از آن اجتناب کنید. اگر می خواهید برنامه شما به دلیل تنبلی با گذشت زمان متوقف نشود، لازم است در طول این مسیر دایم انگیزه های خود را با ابزارهای مثبت تقویت کنید؛ مثلا به حس خود در زمان هایی که کار مهمی را با موفقیت به پایان رساندید، بیندیشید. چند تجربه موفق در زمینه غلبه بر تنبلی را به یاد آورید و مدام نتایج مثبت آن ها را در ذهن خود مرور کنید. هر گاه هم که در طول مسیر گرفتار تنبلی شدید، زیاد سخت نگیرید و دوباره از نو شروع کنید.
بدون دیدگاه